مقایسه دیتابیس MongoDB و MySQL

تفاوت دیتابیس های noSQL و SQL

MongoDB و MySQL دوتا از بهترین و محبوب ترین دیتابیس های مورد استفاده در سال ۲۰۲۰ هستند. مدیریت داده ها و اطلاعات و همچنین ذخیره سازی آنها به یک مسئله بسیار مهم تبدیل شده است، برای مدیریت داده ها و اطلاعات می توان از دیتابیس های گوناگونی استفاده کرد. در این مقاله قصد دارم پایگاه داده های MongoDB و MySQL را مورد بررسی قرار دهم و ویژگی هرکدام از این بانک های اطلاعاتی را برای شما بیان کنم. تا در نهایت بتوانید با مطالعه اطلاعات مربوط به دیتابیس SQL و noSQL بتوانید بهترین تصمیم را در انتخاب آن ها بگیرید.

MongoDB یا MySQL؟

دیتابیس چیست؟

پایگاه داده یا دیتابیس به مجموعه ای از اطلاعات که در قالب ساختار های مشخص سازماندهی شده است، گفته می شود. که این اطلاعات موجود در بانک اطلاعاتی به راحتی قابل دسترسی، مدیریت و به روز رسانی می باشد. با گسترش طراحی وب سایت های پویا (Dynamic) در شبکه جهانی اینترنت نیاز به database های بزرگ و قدرتمند برای مدیریت اطلاعات موجود، احساس می شد.

مدیریت پایگاه های داده یک فرآیند پیچیده است که برای ساده تر شدن آن راهکار ها و برنامه های مختلفی همچون SQL ارائه شد. SQL مخفف Structured Query Language است. که به شما امکان می دهد به پایگاه داده ها دسترسی داشته باشید و آن را دستکاری کنید. SQL در سال 1986 به عنوان یک استاندارد در موسسه استاندارد ملی آمریكا (ANSI) شناخته شد.

تفاوت دیتابیس nosql و sql

رایج ترین نوع دیتابیس ها امروزه بر مبنای SQL می باشند و اینگونه پایگاه های داده با نام، رابطه ای (Relational) شناخته می شوند. اما با پیشرفت سریع و چشمگیر تکنولوژی در چند سال اخیر، نیاز به پردازش قوی تر، ذخیره سازی بهینه تر و سرعت بالا به خصوص در داده های غیر ساخت یافته (بدون ساختار) کاملا حس می شد.

دیتابیس های SQL وقتی با حجم عظیمی از داده های بدون ساختار، برای ذخیره سازی رو به رو می شدند، از سرعت و کاراییشان کاسته می شد. برای حل این مشکلات و نقاط ضعف، پایگاه داده NoSQL با اهداف متفاوتی ارائه شد. هدف اصلی NoSQL مدیریت، ذخیره سازی و کار با داده های بدون ساختار و حجیم می باشد.

کلیدی ترین تفاوت SQL و NoSQL

دیتابیس های noSQL و mySQL تفاوت های زیادی باهم دارند برای مثال دیتابیس های SQL مثل MySQL از ساختار جدولی استفاده میکنند و دیتابیس های noSQL مثل MongoDB از ساختار خاصی پیروی نمیکنند که در ادامه به بررسی این تفاوت ها میپردازیم. دیتابیس SQL به صورت اصلی با به عنوان بانک اطلاعاتی رابطه ای (RDBMS) شناخته می شود. در حالی که پایگاه داده NoSQL به عنوان یک بانک اطلاعاتی غیر رابطه ای و توزیع شده شناخته می شود.

تفاوت زبان دیتابیس های noSQL و SQL

بانک اطلاعاتی SQL زبان query ساختار یافته مبتنی بر داده (SQL) را تعریف و دستکاری می کند. SQL یکی از گزینه های متنوع، پرکاربرد و در دسترس است، که برای نمایش داده های پیچیده و بزرگ گزینه ای مناسب است. اما همانطور که از یک طرف این زبان بسیار قدرتمند است، از طرف دیگر می تواند محدود کننده باشد

. SQL از شما می خواهد که قبل از کار با آن، از طرح های از پیش تعریف شده، برای تعیین ساختار داده های خود استفاده کنید. همچنین تمام داده های شما باید از همان ساختار پیروی کنند. پایگاه داده NoSQL دارای یک طرح پویا برای داده های بدون ساختار است.

داده ها از بسیاری جهات ذخیره می شوند و این بدان معنی است که می تواند به صورت اسناد، KeyValue و یا مبتنی بر نمودار سازماندهی شود. این انعطاف پذیری بدان معنی است که اسناد را می توان بدون ایجاد ساختار مشخص در ابتدا ایجاد کرد. همچنین هر سند می تواند ساختار منحصر به فرد خود را داشته باشد.

مقیاس پذیری در noSQL بهتر از SQL

مقیاس پذیری در دیتابیس مدل رابطه ای مثل mySQL بسیار دشوار است، تقریبا نیاز به تغییرات اساسی در کلیه پایگاه داده دارد. در حالی که تغییر دادن و توسعه دیتابیس NoSQL مثل MongoDB بسیار ساده تر است و روند آسان تری دارد.

پشتیبانی کدام بیشتر است؟ SQL یا NoSQL

دیتابیس های SQL معمولا از پشتیبانی خوب و مناسبی برخوردار هستند. اما در نقطه مقابل، تنها برخی از دیتابیس های NoSQL به این صورت عمل می کنند، بیشتر آن ها پشتیبانی رسمی ندارند و برای یافتن راهکار ها باید از انجمن ها و موارد مشابه آن استفاده کنید. اما MongoDB یکی از پشتیبانی بازم برخوردار است.

خب بریم توضیحات بیشتری درباره دیتابیس mySQL و MongoDB بدیم.

دیتابیس MongoDB

MongoDB (مونگو دی بی یا مانگو دی بی) یک دیتابیس NoSQL است، که به صورت Cross-Platform روی سیستم عامل های مختلف اجرا می شود. همچنین اغلب زبان های برنامه نویسی را نیز پشتیبانی می کند. مونگو یک پایگاه داده قدرتمند، منعطف و مقیاس پذیر است. در این نوع پایگاه داده جدول و رکورد وجود ندارد و از collection و Document استفاده می شود. روند فعالیت آن نیز به این صورت است که داده ها را با فرمت Jason (البته نام این حالت در مانگو دی بی Bason است) و بدون اسکیمای خاصی ذخیره می کند. بدین ترتیب یکپارچه سازی داده ها را در برخی برنامه های کاربردی آسان تر و سریع تر می کند.

پس طبیعی است که برنامه نویسان زبان Node.JS تمایل زیادی دارند، که با این پایگاه داده کار کنند و علاوه بر آن JSON تبادل داده ها بین برنامه های وب و سرورها را با فرمت قابل خواندن توسط انسان تسهیل می کند. در MongoDB می توانید master-slave replication ایجاد کنید. در حالت master قابلیت خواندن و نوشتن وجود دارد. اما در حالت slave فقط قابلیت خواندن وجود دارد. دقت داشته باشید هر slave می تواند در شرایطی که نسخه master جاری خود با مشکل مواجه شد از یک نسخه master دیگر استفاده کند.

بیشتر بخوانید: همه چیز درباره دیتابیس MongoDB

دیتابیس MySQL

در طرف مقابل MySQL (مای اس کیو ال) یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین سیستم های مدیریت پایگاه داده است، که توسط شرکت Oracle توسعه و توزیع یافته است. این دیتابیس از نوع SQL است و درفضای وب رقبای کمی دارد. در واقع مبنای ایجاد این سیستم بر پایه تسهیل دسته بندی یکپارچه و منظم اطلاعات و همچنین دسترسی سریع و آسان به آن ها متمرکز است.

پایگاه داده MySQL به صورت open source است و سرور آن به چندین کاربر اجازه استفاده همزمان از داده ها را می دهد. دیتابیس MySQL کارایی خوب و مناسبی دارد. در کنار این موارد، سهولت در تنظیم و یادگیری استفاده از آن باعث محبوبیت زیاد آن شده است. مای اس کیو ال به صورت Enterprise نیز عرضه می شود که برای شرکت های بزرگ با حجم داده های بسیار زیاد و عظیم مناسب است. با داشتن اشتراک و پرداخت هزینه می توان از این حالت نیز برخوردار شد.

تفاوت های میان MySQL و MongoDB

در MongoDB اطلاعات به شکل سند متنی Json نمایش داده می شوند، اما در Mysql داده ها در Table و ستون ها نمایش داده می شوند. مانگو دی بی ساختار جدولی ندارد و به همین دلیل اضافه کردن ساختار یا ویژگی های جدید، تاثیری روی سایر ساختار ها ندارد. در نقطه مقابل یعنی mysql برای اضافه کردن ستون جدید، تمام دیتابیس پیمایش می شود و ممکن است مشکلاتی در زمان انجام اینکار ایجاد گردد.

هنگامی که توسعه دهندگان MySQL می خواهند به داده ها دسترسی پیدا کنند، داده ها را در یک فرآیند از چندین جدول با هم ادغام می کنند که به آن پیوند (Join) گفته میشود. در حالی که در دیتابیس MongoDB در هر سند ساختار های متفاوتی وجود دارد که انجام اینکار را به شکلی متفاوت، ساده تر می کند. MySQL داده ها را در جداول ذخیره می کند و از زبان جستجوی ساختار یافته (SQL) برای دسترسی به پایگاه داده استفاده می کند. MongoDB اسناد اطلاعات مرتبط را با هم ذخیره می کند و برای دسترسی از زبان جستجوی (MQL) استفاده می کند.

MangoDB از مدل تراکنشی BASE استفاده می کند که سربار (overhead) کم‏تری نسبت به مدل تراکنشی ACID در MySQL تحمیل می کند.

شباهت های MySQL و MongoDB

در صورتی که ایندکس داده ای پیدا نشود، Mysql به طور خودکار تمام جدول را پیمایش و جستجو می کند تا ایندکس مربوطه را پیدا کند. در MongoDB نیز همه اسناد موجود در یک مجموعه پیمایش و جستجو می شوند تا اسناد مرتبط با داده خواسته شده، پیدا شود.

مزایای دیتابیس MongoDB

سرعت بالا در بروزرسانی اطلاعات
مقیاس پذیری مناسب
انعطاف پذیری بالا
وابسته نبودن به ساختار خاص و مشخص
پردازش و جستجو قوی در حجم بسیار زیاد اطلاعات
ذخیره سازی داده ها و اطلاعات حجیم
استفاده از ذخیره سازی و رایانش ابری
با کمترین هزینه می توان ساختار و معماری آن را گسترش داد

معایب دیتابیس MongoDB

از زبان sql برای کوئری ها استفاده نمی کند
برای تبدیل زبان sql به mongodb باید از روش ها و ابزار هایی استفاده کرد که یک لایه اضافی برای اتصال و کار با دیتابیس محسوب می شوند.
راه اندازی آن ممکن است کمی زمان بر باشد
محدودیت حافظه

مزایا دیتابیس mysql

Open source
رایگان است (البته نسخه تجاری هم دارد)
قابلیت استفاده از چند رابط کاربری به صورت همزمان
سهولت در تنظیم و یادگیری عملکرد آن
هزینه پایین برای راه اندازی و نگه داری
عملکرد خوب و مناسب
کاربردی و مناسب در سطح وب
پشتیبانی خوب و مناسب
پشتیبانی از زبان Sql

معایب دیتابیس mysql

به طور معمول از XML و OLAP پشتیبانی نمی کند
عدم پشتیبانی کامل از کلیه استاندارد های زبان sql
مقیاس پذیری کم